Inspiratiefoto's
Ik heb een schilderopdracht gekregen voor een zee/duingezicht. Lekker gaan kwasten dan maar? Nee, eerst een degelijke voorbereiding die bestaat uit schetsen en inspiratiefoto's maken. Nou blijkt dat laatste geen sinecure te zijn en nogal wat voeten in de aarde te hebben.
Ik zoek namelijk een mooie plek in de duinen met zicht op strand en zee, ín de zon en mét een wolkenlucht.
Dan blijkt dat bijna alle duinen omzoomd zijn met prikkeldraad, de zon lang niet ieder moment schijnt en er op bepaalde dagen geen wolkje aan de lucht is.
Ik probeer het op verschillende tijdstippen. 's-Ochtends heel vroeg en in de avond als het licht zacht en warmgeel is. Om zes uur in de ochtend is het al licht en spelen honderden konijnen langs het duinfietspad. De lucht is fris en helder en de zon schijnt. Maar helaas....de plek is niet goed. Ik troost mezelf met een kop koffie in een strandtent die zowaar al om acht uur open is. Ik fiets twee keer in de avond naar het strand. Er is een geweldig mooie wolkenlucht. Maar op het strand aangekomen is de zon weg. En hij keert niet meer terug die dag.
Een aantal keren klim ik over de omheining. Ik voel me enigszins schuldig maar het verlangen naar mooie foto's wint het. Ik laat diepe sporen na in het rulle zand. Een Boa zou me direct kunnen traceren en beboeten. Ik verwonder me over het maagdelijk gladde, opgewaaide zand zonder voetstappen behalve die van mij.
Na een aantal keren de plank mis te hebben geslagen, vind ik uiteindelijk de ultieme plaats en het ultieme tijdstip met de juiste zon/wolkenluchtcombinatie.
Ik schiet mijn camera vol en thuis schenk ik een goed glas wijn in. Perfect. Proost!