Colorfield Performance
Dit jaar doe ik mee aan de Colorfield Performance in Sloten. Een grote landschapskunstmanifestatie opgezet door de Friese kunstenaar Dirk Hakze. 444 panelen van 1,20 x 1,20 meter staan in de vorm van een grote driehoek opgesteld in een weiland net buiten het pitoreske plaatsje Sloten. Iedere dag komen 4 tot 6 kunstenaars een paneel beschilderen, en mijn dag valt op maandag 6 augustus.
Toevallig is dit de trouwdag van mijn (overleden) ouders, dus dit wordt het thema. Ode aan de trouwdag van mijn ouders. In de informatie die we vooraf ontvangen wordt melding gemaakt van het meenemen van rubberen kaplaarzen. Want Friese weiden kunnen nog wel eens drassig zijn. En bij regen wordt er onder een zeil of in de pagode tent gewerkt. Nou, ik kan je vertellen dat de aarde onder de panelen knoert- en knoerthard is, en dat er in de verste verte geen druppel vocht te bekennen is. Want we beleven een gortdroge zomer. Eentje die sinds mensenheugenis niet meer zo droog geweest is. De mussen vallen de hele zomer al van het dak. De dag dat ik ga schilderen is het 31 graden Celcius. Ik bedek mijn huid zoveel mogelijk en zet een hoed met brede rand op. Ik lijk wel een kunstenaar.
De panelen staan in de volle zon en er is geen spiertje schaduw te bekennen. De potten verf worden bedekt door omgekeerde kartonnen dozen om ze enigszins afgekoeld te houden. Alle verf is aangelengd met extra water en we mogen de potten niet op de kop zetten. We krijgen plantenspuiten mee om de verf nat te houden.
Het is een kurkdroog avontuur. Een race tegen de klok. Eenmaal bezig vergeet ik de zon en word ik opgeslokt door mijn plan. Ik concentreer me op dat inwitte paneel waar de zon onbarmhartig op schijnt. Met groene toetsen vul ik mijn paneel. Snel.
Het schitterende wit is in een mum van tijd weg.
